Ten weekend to ostatnia okazja, aby zobaczyć wystawę „Iluzje Wszechwładzy”, umiejscowioną w Centrum Kultury Zamek. Ekspozycja, która ma na celu przypomnienie o ważności nauki płynącej z historii, będzie czynna do niedzieli 9 lutego.

Ekspozycja ta prezentuje okres niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej z punktu widzenia architektury oraz codziennego życia w prowincji Warthegau (Kraj Warty), utworzonej przez Niemców w 1939 roku. Architektura była jednym z narzędzi stosowanych do wprowadzania germanizacji na zajętych terenach. Propaganda ta była szeroko rozpowszechniana za pomocą mediów takich jak prasa, radio i kino, aby wzmacniać iluzję wszechmocnych Niemiec.

Centrum Kultury Zamek nie wybrało tego tematu przypadkowo. W przeszłości budynek był dawnym zamkiem cesarskim Wilhelma II i został przebudowany oraz dostosowany do wytycznych władz okupacyjnych. Na miejscu residował gauleiter Arthur Greiser, który miał za zadanie stworzyć wzorcowy okręg jako model do naśladowania w innych regionach okupowanych przez Rzeszę. Planowane było, że budynek stanie się jednym z miejsc rezydencji Hitlera.

Wystawa rozpoczyna się od symbolicznego zestawienia eksponatów, które umieszczone są na tle nazistowskiej mapy Warthegau. Są to pozostałości budynków i pomników zniszczonych przez Niemców. Część ekspozycji prezentuje elementy ukazujące, jak wizja przyszłości pod niemieckim panowaniem umacniała przekonanie liderów III Rzeszy o ich zwycięstwie. W planach dominowały zharmonizowane miasta i wioski, zamieszkiwane przez społeczności niemieckie żyjące zgodnie z zasadami narodowego socjalizmu. Przedstawione są tu plany, mapy, fotografie, dzieła sztuki oraz przedmioty codziennego użytku, które pokazują, jak wyglądała okupacja zarówno z punktu widzenia Niemców, jak i lokalnej ludności. Eksponaty pochodzą głównie z polskich muzeów, ale również z niemieckich i austriackich archiwów oraz ze zbiorów prywatnych.

Z roku 2025 przypada 80 rocznica zakończenia II wojny światowej. Wystawa „Iluzje Wszechwładzy” ma za zadanie przypomnieć nam o tym, jak ważne jest nauka i wnioski płynące z historii. Integralną część wystawy stanowi artystyczna instalacja Izy Tarasewicz, która jest symbolicznym komentarzem do dawnej historii oraz refleksją nad obecnymi wydarzeniami.